میدان نقش جهان

میدان نقش جهان

میدان نقش جهان اصفهان یکی از مکانهای ارزشمند فرهنگی کشور است.

میدان نقش جهان اصفهان یکی از مکانهای ارزشمند فرهنگی کشور است. قبل از این که اصفهان به پایتختی صفویه برگزیده شود در محل این میدان باغ وسیعی به نام نقش جهان وجود داشته است، در دوره شاه عباس اول آن باغ را تا حدود مرزی آن، وسعت دادند و در اطراف آن بناهای مشهوری بوجود آمد. طول میدان 500 متر و عرضش 140 متر و تقریباً 70 هزار مترمربع وسعت دارد. در قرن یازدهم هجری این میدان یکی از بزرگ ترین میدان های جهان بوده است. در دوره شاه عباس اول محل بازی چوگان بوده است و دو دروازه سنگی چوگان هنوز هم وجود دارد . طراحی و ساخت بناهای مشهور اطراف آن به نحوی است که اضلاع شمالی و باختری به امور دنیوی و دو ضلع خاوری و جنوبی به امور معنوی اختصاص داده شده است. مسجد امام در جنوب، مسجد شیخ‌ لطف‌الله درخاور، عمارت عالی ‌قاپو در باختر و قیصریه و بازار در شمال آن واقع شده اند. جهت میدان با چند درجه انحراف شمالی - جنوبی است، که یکی از شاه کارهای معماری است و باعث شده است که مسجد امام به سوی قبله منحرف شود